macdzia.czyta

  „Szmal pachnący ziołem” Jak ja kocham debiuty  ❤️  Ta ich „świeżość” i podejście do tematu. Styl, język, bohaterowie .. Wszystko jest takie nowe, dobre i smaczne, nawet gdy motyw wcale lekki nie jest.  Oczywiście nie zawsze, bo czasem ktoś się wyłoży .. ale w tym wypadku nie ma o tym mowy. Ten debiut jest rewelacyjny !  Pani Ewelina dała do pieca i to dosłownie.  Porwała się na temat tabu, jakim są narkotyki i ich produkcja, pozamiatała w relacjach małżeńskich, dołożyła do tego namiętność i pożądanie, wszystko okrasiła adrenaliną i ryzykiem, i stworzyła prawdziwą wybuchową mieszankę, której nie sposób zakwalifikować do żadnego gatunku, i obok której nie można przejść obojętnie. Czyta się to błyskawicznie. Ale zacznijmy od początku ;-) Mamy Maksa. Gościu wyszedł z więzienia po długiej odsiadce za narkotyki. Czy to go czegoś nauczyło ? Absolutnie nie ! Znowu do tego wraca a w dodatku wciąga w to siostrę. Waleria, siostra Maksa. Znudzona życiem i mężem kobieta, która jednak bardzo kocha

  „Zasada wzajemności” Reguła wzajemności to jedna z technik wpływu społecznego -  polega na rewanżowaniu się komuś za coś, co dla nas zrobił lub co nam podarował . Już od najmłodszych lat staramy się odwdzięczać - za pomoc w nauce, za możliwość ściągnięcia zadania domowego czy pożyczenia piłki do siatkówki. Ale co jeśli w ramach rewanżu, musielibyśmy kogoś zabić ?  Jak daleko jesteśmy w stanie się posunąć by zaspokoić te regułę ? Co ten ktoś musiałby zrobić dla nas ?  Gdy ktoś coś dla nas zrobi, robimy się wdzięczni i chcemy się odwdzięczyć .. problem polega na tym, że nie zawsze wielkość przysługi jest równoważna. W książce Agnieszki Peszek zastosowanie tej reguły daje bardzo do myślenia.  Motywem przewodnim staje się zemsta a ludzie, którzy się w nią wkręcają, robią rzeczy, których w normalnych okolicznościach zapewne by nie zrobili. To właśnie skłania do myślenia. Jak daleko można się posunąć ?  Czy ból i cierpienie jest wystarczającym powodem ?  I dlaczego robimy pewne rzeczy, naw