macdzia.czyta

Mnie ta historia porwała od samego początku. W głównej bohaterce odnalazłam samą siebie .. blondynkę w różowych ciuchach, która ciągle wpada w tarapaty i nie bardzo chce dorosnąć.  I tak jak Ona wyjechałam na wieś i poznałam przystojnego księcia na swym rumaku. Niestety mój książę nie był tak idealny i dlatego jest już wspomnieniem. Nie mniej czytając takie książki, wracam wspomnieniami do tamtych chwil i mojego życia na wsi. I zastanawiam się co by było .. gdyby to wszystko ciut inaczej się potoczyło .. i gdyby mój książę był nim naprawdę ;-) No dobra, ale wracając do książki. Michalinę polubiłam    już od pierwszych stron. Spodobał mi się jej upór i śmiałam się z jej pecha. No jakbym czytała o sobie.  A Mikołaj .. hmmm .. tak uwodzicielski „gbur” .. przynajmniej na początku. Ale „odgburowanie” przyszło niezwykle szybko i już za chwilę chciałoby się go schrupać niczym placuszki, które upiekło Michalina właśnie dla niego.  Książka ocieka p...

Historia niezwykle smutna ale mimo wszystko dająca nadzieję .. historia jakich wiele ale jednocześnie jedyna w swoim rodzaju .. historia o jakich się słyszy, choć tak naprawdę nikt słyszeć ich nie chce ..  Otóż był sobie mały Gabryś, który zamiast cieszyć się dzieciństwem, musiał znosić upokorzenia i pijaństwo Ojca. Który zamiast cieszyć się miłością i bliskością, musiał znosić ból i cierpienie ..  Który za najdrobniejsze nawet przewinienie dostawał surową karę .. ale który mimo wszystko nie poddał się i walczył o siebie, swoje marzenia i innych ..  Ta historia jest tak naładowana emocjami jak bomba, która może lada chwila wybuchnąć .. W jednej chwili jestem zła na matkę Gabrysia, że pozwala na takie okrucieństwo, a za chwile próbuje ją zrozumieć .. w innym momencie chce mi się płakać .. a w jeszcze innym pytam „gdzie są sąsiedzi ? Dlaczego poza jedną sąsiadką, nikt się nie zainteresował losem małego dręczonego chłopca ??? Dlaczego Ojciec robi to co r...